мине (гл.) - планина (имн.)

За да се одвезе до центарот на градот, што беше оддалечен дванаесет милји, мораше да мине низ една цела шума од стогови чад, да мине планини од отпадно железо и купишта згура и црн пепел, да мине преку мостови од рѓосано железо, што ги премостуваа бавните реки и канали, загадени од отпадните води на леарниците и хемиските работилници.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Си велев: Можеби е прениско да се почне од ова место да се префрла грутка по грутка цветови, стебла, ѕверови за да се мине Планината.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)