Работи речиси два пати побавно од својот ќелав колега.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Погледна во ќостекот што му беше свадбен подарок и кој сега го мереше времето во неговото одајче, закачен на шајка над неговото зглавје, но во густиот мрак не можеше ништо да види.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Доаѓањето на секоја Нова Година ја потиснува Старата Година, па следствено колку смени настапиле, човештвото ќе знае да го мери времето што истекува и она што доаѓа.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Вака, секој може да си го мери времето како што ќе му текне, односно, како што ќе му текне на неговиот часовник, зашто не постои еден, како да речам, повисок мерач на времето според кој жителите би ги уточнувале и своите приватни часовници.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Чекајќи го изгрејсонцето, на мојот полусвесен кантар, го мерев времето, ја мерев тежината на македонската сага: тешка претешка!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)