менува (гл.) - време (имн.)

Но тешко ќе се кренат овие клети балкански граници, особено оние кои нѐ делат од нашата земја. – Дај Боже да се кренат границите – прифати Мајка по свое – па нашето пак да си биде наше, и ние да си бидеме повеќе ние, а децата уште повеќе. – Тешко се менуваат времињата на Балканот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Цело време се менува времето, ѓуптин се жени, ѓупка се мажи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
МИХАЈЛО: Пак нема да ми зборувате денес? (Пауза) Свињата се фрла од ѕид во ѕид. Ѝ дадов да јаде. Ќе се менува времето.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)