Кога го спомнав воденичкиот камен веројатно мислев на умот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зар ќе се изразев така ако не бев фатен за тој Пребег, и тоа изгледа со двете раце.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И притоа уште додадов: "Знаеш, другар, повеќе и не сум сигурен што ми мели воденичкиот камен".
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Романот „Додека го барав татко ми“ ги следи случувањата од животот на Иван по смртта на неговата мајка.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)