лежи (гл.) - така (прил.)

Лежам така, телевизорот веќе и не го исклучувам. Понекогаш се будам ноќе и се смешкам: од аголот на собата ме гледа празниот екран.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Лежам така на каучот, календарот вели дека е крај на февруари.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Лежел така човекот, грбот му се покрил со пликови и баботинки, од тилот косата му паѓа. Не се мие и не се бричи.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бојан лежеше со отворени очи, долго лежеше така и се чувствуваше како повратник кој долго време бил во некој далечен, туѓ предел, па сега, враќајќи се во својот сакан, познат крај го доживува како ново откритие и влегува во него со извесна претпазливост.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Лежам така, се губам и се враќам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лежам така, си ги заделувам мислите, ама кај се спиело кога умот ти е малку потаму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лежам така, а кожата одново ми се облекува во вода.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
5. Лежам така и си правам попис на животот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лежев така некое време, а потоа сум заспала.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Лежам така, и чувствувам дека ќе се задушам, а не знам што ме задушува – дали туѓите врескања или моето молчење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И кога тоа задушување станува неиздржливо, тогаш проговорувам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И лежам така, гледам во мракот што се стиска меѓу гредите, малку подугрејани од жарта во огништето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)