ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Гледаше и ослушнуваше да види да не лежи некаде ранета.

„Сем, тој фати пони“, рече тој, „и рече ќе одјава до Фрио Сити.

Мислам, на пример, на драмските и недрамските дела од Оскар Вајлд, на Во потрага по изгубеното време од Марсел Пруст, на романите и есеите од Вирџинија Вулф, на поезијата од В. Х.  Оден и на песните од Ноел Кауард.

Највидните примери на машкото геј-културно производство пред ерата на геј-ослободувањето лежат некаде помеѓу.

За разлика од нив, дрегот, кампот и разните културни присвојувања и идентификации се, строго гледано, поткултурни практики, доколку се во зависен, вторичен сооднос со претходните негеј-културни облици на кои реагираат и на кои им го должат самото свое постоење – какви што се општествените норми за мажественоста и женственоста, сериозната професија политичар, автентичните идентитети и емоции, главнотековните ликови како Џуди Гарланд или Џоан Крафорд и главнотековните естетски или општествени практики, од операта, бродвејските мјузикли, сентименталните песни и популарната музика, до архитектурата, историското зачувување, цветното аранжирање, модата и стилот.

Сосема непредвидливо, како резултат на магијата на сродството и добрината кои лежат некаде во срцата на сите, сите негови маки исчезнаа.

Геј-писателите, уметниците, изведувачите и музичарите веќе подолго од еден век создаваат оригинална култура, иако многумина од нив морале да дејствуваат под покровот на хетеросексуалните теми, а само неколкумина, како Волт Витман, Андре Жид, Томас Ман, Марсел Пруст, Редклиф Хал, Жан Жене и Џејмс Болдвин, можеле експлицитно да се зафаќаат со геј-теми.

Разликата меѓу овие две верзии на машката геј-култура може да се сфати во смисла на поширока разграниченост (иако, одново ќе кажам, нехерметичка) помеѓу културата и поткултурата.