„Тука...“ воздивна Џорџ Смит. Потоци од пот се лееја низ неговите образи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Каква ќе биде таа прошетка ако само треба да те погледнам па да ми биде јасно дека со тебе ќе ми накисне душата, СОЛИЛОКВИУМИ водата ќе ми се лее низ вратот, кафеаните смрдат на влага, и скоро сигурно ќе е го забележувам нивниот притисок, непрекинатото уценување на секој чекор, како да ти завидуваат, сакаа однапред да те омаловажат за да ја загубам желбата да го дочекам твоето доаѓање, да излезам со тебе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Момата беше многу убава - но уште поубави беа чувствата, што таа ги лееше низ играта...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Но, ох, царе!“ се бранеше летачот, на колена, додека солзите му се лееја низ образите.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Бистрата водичка како сребро се лееше низ каменот, паѓаше надолу и чудно едномерно гргореше...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)