Цвета, пак, штом ќе станеше од постела доаѓаше право кај мене, ќе легнеше до мене и ќе истераше уште еден сон.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
- Штом ќе си легне до зазорување ниту рофја не го разбудува - поначесто си помислува, ама не му кажува да не би домаќинот поинаку да ја разбере, па да се навреди или да ѝ се налути.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
На креветчето предеше мачорот Сурко. Славчо легна до него.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
— Шо? Да се соблечиш. Само тоа ваа вечер нема да биде! Сакам така променета, нагиздена да ми легниш до мене.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бојан ја домами кучката и таа послушно слезе низ скалите, подлавнувајќи повремено, па послушно легна до нозете на својот стопан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но кој е човеков што легнал до мене?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислело, мислело мачето што да прави со своето опавче но не можело ништо да смисли па легнало до печката а опавчето си го свиткало под главата.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)