лае (гл.) - на (предл.)

- Не лае на ништо, велам, кај слушаш лаење? - Лае, вели, не го слушаш дека лае?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Проклето! - му викаше Богуле - Зошто лаеш на дедо...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Пците ги осетија стапките и потрчаа кон нив, но тие се затаија и пците се вратија назад, лаејќи на ветар.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште од нејзината прва недела во санаториумот, ноќната болничарка без заобиколувања ѝ предложи да спие со неа во стражарската соба.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со длабок и јасен глас, нејзината сосетка ѝ одговори: – Во најдлабоката бездна на пеколот. – Велат дека ова е земјата Маура – рече некој друг, далечен глас, кој одѕвонуваше низ спалната. – И навистина, тоа е точно, зашто летно време, кога има месечина, се слуша како кучињата му лаат на морето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А таа одврзана не лае на секого! — се насмеа и се опули во Неда.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Не карај го, - му рече мајка му, - си знае зошто лае на него... Познаваат кучињата...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)