крши (гл.) - прозорец (имн.)

Наеднаш се крши прозорецот.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Но Трајан не сакаше да мине тоа така глуво, туку зеде свирки и тапани, ги собра роднините и пријателите, и кога ја донесе дома, направи свадба: се тресеше куќата, се кршеа прозорците, се вадеа вратите за да влезе свеж воздух.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога служителот ќе го збркаше, му се закануваше со нож или ги кршеше прозорците.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)