крши (гл.) - ги (зам.)

Толпа луѓе се меткаа по плажата, гледаа во морето, немоќно кршејќи ги прстите, додека други ги вртеа грбовите кон морето за да не го видат неизбежниот крај на давеникот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Кршете ги и грутките, викам, а не само копни, преврти, велам и не ја оставам мотиката да застане да ми запре.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Луција цвилејќи и кршејќи ги ноктите го гребеше и го гризеше штитот на таинствениот мајчин фустан.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така, со згрчено лице, разјарен повеќе од бикот, кршејќи ги сувите гранки, бавно се пробиваше низ темната студена гора.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)