крсти (гл.) - се (зам.)

О црква одеме и свешчи палеме и Богородица а молеме да му се врне дома на мајките здрави и живи и се чудеме и, крстејќи се, си велеме: пули, пули, аскерлии и македонцки зборве и пее...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Крстејќи се го запали масленичето пред иконата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
ПАНКО: За тебе не се чудам. Ти би се ујдисал со секого, со Цигани и со ѓаволи. Ама чорбаџи Теодос, тој со Ѓупци!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Се смее силно без глас, се превиткува од смев покрај колибата.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПАНКО: (Нешто поитар од Теодос, со очила и со дебел бастун, доаѓа крстејќи се со широки движења.) Господе Исусе Христе! Чув, не верував, гледам пак не верувам!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А, ти, Арсене, испрати ги како знаеш! (Крстејќи се.) Оф, господе, господе!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ајде, крстете се и касвите пак да излегуваме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
КОТЕ: (крстејќи се). Ај, кај си намислил да си стаса!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
КАТА: (се крсти). Ај, шуќур оти господ ни те донесе со здравје! (На Анѓелета). Крсти се дури е топло.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Во селото Старавина утринава поп Јаков служи литургија, држи проповед, та досега доцна ја пушти црквата, од која почна да излегува народ, крстејќи се пред иконата на св. Богородица над самата врата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Најпосле Пелагија, крстејќи се, ја крева главата и во очите има чуден, несекојдневен блесок!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Излегуваа жени што биле да го видат и шепотеа крстејќи се: - Чувај нѐ, господе!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Луѓето што го изнесоа Дончета Спикоски, се вратија во црквата, и крстејќи се, рекоа: - Бог да го прости! 137
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Бугарските војници излегуваа од училиштето, до гробиштата, и поставуваа стражари околу селото. „Сутрин ште трсим шумкарите“ , зборуваа некои од војниците и погледнуваа кон планината.„Ќе им се фатите за кундакот“ , шепотеше Дуко Вендија, крстејќи се со левата рака.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)