крене (гл.) - капак (имн.)

На појасот му блеснаа двата нови револвери.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И, откога виде дека никој нема наоколу, го крена капакот од сандакот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
О'Брајан го крена капакот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го отклучи катинарот, потоа со друг клуч бравата и го крена капакот од ковчегот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Дури навечер, кога сончевиот вршник ќе го кренеше капакот, градот почнуваше да заживува.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
При секое отворање на вратата од собата и погледнување во небесното синило, во него се јавува истото она чувство што се јави во дедо му Аврам кога го извадија од гроб, кога му го кренаа капакот од ковчегот, и кога тој, здогледувајќи го небесното синило над себе, му идеше да го баци.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сега ја собрав таа храброст и со немир го кренав капакот, го тргнав настрана, и се наведнав над длабокото. Долу светкаше вода. Господе!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше околу шест часот попладнето. Го кренав капакот и погледнав долу. Ништо не блесна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сигурно не му текнало да се исплаши, или кој знае како, брзо-брзо тој го отклучил катинарот, го тргнал резето и го кренал капакот...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- О! - извика мајка му, па стана и го крена капакот од тенџерето што беше врз печката. А во тенџерето - ни капка вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)