крева (гл.) - со (предл.)

Тешко му беше да се крева со олабавените, од болеста ослабените мускули, но додека сосем не капна, додека од мускулите не ја исцеди и последната капка сила, не попушти.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ме крева со стихот, со песната, До портата ангелска, небесната Закрила на проколнатите, На презрените, од времето измамените, Дека се сè и ништо, Ништо, Големо, Дрво од себе запалено и само согорено.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)