крева (гл.) - испари (имн.)

Погледот и најдалечниот предмет го фаќаше јасно; јасноста ја зголеми и сонцето што се крена зад ридот и кое не беше премногу црвено за да фрла пурпурна светлина, ни премногу блескаво за да засенува в очи и да крева испарувања.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)