крева (гл.) - веѓа (имн.)

Тој едвај процедува: „Не...“ Таа ги крева веѓите: „Не? Живот...“ испушта пошумно воздух како да издивнува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Горачинов ги крева веѓите и ги отскрива големите очи: во обете му игра по едно мало човече што личи на мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)