Меѓутоа, мимикријата може да биде субверзивна: се користи јазик кој е мешавина со јазикот на господарот, со цел да се отфрли наметнатата доминантна идеологија.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Првиот, И покусиот, е мошне општ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ако спроведувањето на терапијата треба да се смета како разговорно, тогаш потребно е терапијата да се согледа како нешто што секогаш се случува во јазикот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Затоа ни е потребно да научиме како се користи јазикот во терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но самиот Дерида го користи јазикот за да ги изрази своите гледишта, така што ние можеме неговите гледишта да ги примениме врз неговите сопствени списи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дерида ни даде едно објаснување на јазикот, за тоа како тој има значење, а како не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Терапевтот го користи јазикот да ги поттикне физичките состојби кои се јавуваат во ситуација на споделување на чувствата, доверба, слушање, заинтересираност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)