коле (гл.) - нѐ (зам.)

Часовите завршија. Коле нѐ собра во дворот и чека да заминат другите деца. Остануваме: јас, Васе, Калчо, Танас, Митре и Ѓеле.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Денеска во училиштето се собравме порано. Коле нѐ проѕва и не преброи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Зошто? што му станало? Коле нѐ погледна, а ние насмевнато погледнавме настрана.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Набрзина Коле нѐ извика сите. Се собравме на состанок кај чичко Лозан.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Затоа и Коле нѐ повика да минеме наведнати крај оградата од бавчата, а оттаму зад местото од каде што некни се вовревме кај коњите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)