клоцне (гл.) - со (предл.)

Кога ќе зацимолеше, Винко ќе го клоцнеше со ногата по муцката и ќе го смиреше.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Разбра ли? — Му се врекна и го клоцна со ногата, го истурка со раце низ врата, а сам излезе по него, викајќи: — Да не те лаже умот да водиш потера или да чиниш давиа, оти мисли му.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)