Ќерка му се качува горе по скали, пратена од една сурова волја да исполнува колку бесмислена толку смртоносна задача.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Да, истото она дете кое со Свирчета, со другарчето, дамна во детството, со една книжна двадинарка, со денови, потоа со недели и месеци, се качуваа горе кај онаа стара кооперација, државната селска продавница, за да купат една бишкота, она што денес го викаме, наполитанка.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Најверојатно се качуваат горе, на горната плоча.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тука беше потопло, тука им беше и шпоретчето, па само за спиење се качуваа горе в соба.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Стишен и растреперен од гнев и слабост, со уште непритивнато негодување, но привидно скротен, се качува горе и дувалото започнува да работи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)