качи (гл.) - се (зам.)

- А птицата? Другиот не одговори. Се оддалечуваше.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тој се фати за најблиската гранка, но во мигот над мене писна утот раскажувач, пред тоа во мојата сказна со име Утариус и, божем, славен лекар.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Те прашувам – ќе се качиш ли на дрвово? - Не, - одмавна со рака дебелиот. – Ти го слушна кивањето, ти качи се. - Ќе се качам, - се закани долгманот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Качи се и фати го. Ќе имаме уште еден роб. - Се плашам од височина.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Влези, качи се и ја најдов улицата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се туркам по возилата: качи се, слези, прекачи се.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Ете јас бев, мајко, што ги зедов, ѝ рекол, ја качи се, бре Смиле, на куќа кај што стоев јас, побарај во сламата, ќе ги најдеш, земи ги вамо да ги видат за да поверуваат“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Како да се качувам пред тебе кога си тргнат да војуваш?“, прашувала таа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Качи се пред мене или остани“, ѝ рекол војникот и го привел коњот под брегот на кој девојката стоела.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Никифор Ганевски рече: „Не верувам дека по смртта се оживува. Од варено зрно не никнува пченица.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јордан Шоп не се согласи: „Тогаш качи се на ридон и види кој се кикоти, кому му се јаде варена пченица над туѓ гроб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ах, тоа си ти Веданче, - се насмеа. - Качи се врз мене и добро изгази ме. Ми се здрвиле нозеве.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ви кажав... Вие ќе има само да колект мани и кога ќе ти текне - качи се на чоперот и фати така преку, на пазар или каде што сакаш...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Еј, малечок, качи се да вечераме!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Василке, качи се да ги изметеш скалите на Куртиш ага.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Каде што ќе помине сее тутун, леблебија, суво грозје, небет шеќер.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но, пред тоа, морам нешто да ви покажам. Повелете, качете се.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Кулава што ја гледате, сакам да ја изградам за Париз, за Франција, за светот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)