кара (гл.) - меѓу (предл.)

Си биле двајца братја. Тије секога се карале меѓу себе за праината и за кривината, која је поарна, дали праината или кривината.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И се лутеше, пцуеше, жолчно се расправаше со другарите кога слушаше дека таму „горе“ како што се велеше - големците се караа меѓу себе, се обвинуваа и се клеветеа, се распоредуваа на оваа или онаа страна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Најсетне се обложиле: кој ќе излезит прав, да му ископат очите на другијот: ако излезит поарна праината, тој шчо бил од к'де неа, да му ископат очите на тој шчо бил од к'де кривината; ако пак излезит поарна кривината, тој шчо бил отк'де неа, да му ископат очите на оного, шчо бил отк'де праината.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)