Многупати сум бил сведок на челни луѓе (и на аспиранти за челна позиција) во театарот, како и на актери, режисери и други кои, благодарејќи на вроден недостаток, не можат да кажат кога жанрот е чист, а кога е меланж.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Не сакам ни да ми кажете кога ќе ги труете пастрмките, - се побуни Елена.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Де море, Митре, бре пусти, Митре, Кога си по мен’ севда имало. Што не ми кажа кога бев младо!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А, би сакал да Ве прашам, можи ли да ми кажете кога завршувате утре попладне?
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)