Но сега, повикувајќи ве да истраете во битките свои и да не потклекнете пред душманите што сакаат да ве нема од земјата ваша, сакам да ви го кажам ова: блажени се оние што го љубат името свое, та со делата свои го воздигнуваат, оти така го слават и Бога што тоа име според волјата своја им го дал.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Добро го кажав ова, ха! Тој не дека не те сакаше, но лесно поводлив ли, суетен ли, желен за престиж ли, сите го гледавме како оди по сечилото на жилетот, впрочем сакаше да се знае, и сите знаевме, оти и не беше само таа, ама со неа беше посериозно, и за детето се вели дека е негово, ама луѓето знаат и да ги надујат работите!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Па добро, бре, жено, зар три недели требаше да чекаш за да ми го кажеш ова?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Каде потскришум, каде јавно, почна да му праќа преку Тода на Крлето секој ден, секој други ден, нешто за јадење; му прати чорапи, гаќи, фанела; за Водици цел такам од конец и ѝ потфрли на баба Бисера да му го каже ова на попчето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Јас не сакав да ви го кажам ова што сега ќе ви го кажам, бидејќи знам дека тоа ќе ве ужаси, но сега сум принудена да ви го кажам.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Прости ми, но сакам да ти го кажам ова сега, кога ти тежат други пранги.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ама, мене ме јадеа дланките, ми се кажа ова.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кому да му го кажеше ова рибарот? Тоа го знаеше само тој.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)