- Кажи го волшебниот збор за да го чуеш добриот абер. - беше упорен Томо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кажете го името на кој и да е друг филозоф што го задолжи човештвото?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
„Кажи го, куме, името“, му се заврте попот Никола на Јосиф. „Дабижив“, рече овој свечено.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кажете го оружјето! Немаме оружје.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
ВАГАБУНДОВА: А кажете го својот суд...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
ПОП ЈАНЧЕ: Тоа и без да ни го кажеш го знам.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САРА: Каков сте вие тоа поет кој не ги носи песните со себе. Добро, кажете го крајот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Да може да му ги види очињана ќе знае дали тоа што го кажува го кажува од изворот на срцето или и сега како и цел живот си прави мајтап со неа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
- Кажи го и она, другоно. Неговиот одговор!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
На дванаесет години, не подоцна, требаше да те зграпчам и асално да те затворам! Ах да! Не подоцна!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ама немав доволно сила!... Да те затворам во дом...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А, Кажи го пак! кажи? Кажи го море!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ако мораш да лажеш, барем кажувај мали лаги, ми вели тој.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не кажувај работи како, “Би сакала да ⥊ ја расчепам устата”; ако треба да кажеш нешто вакво, кажи го на заобиколен начин, не директно, инаку ќе ги преплашиш луѓето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој ми кажа дека ги плашам луѓето и дека тоа, како и тоа што лажам, е една од причините зошто не можам да се задржам на работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)