Додаваме дека Добрица Ќосиќ во извесна смисла е голем српски писател, можеби и татко на „националистичкиот Билдунгсроман“, чиј плебејски гениј не се исцрпува во јазичко-создавачката сила на неговата проза.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Татковата потрага се исцрпуваше во неговите книги за кои сметаше дека ја дополнуваат вистината на балканскиот човек, а Мајка сметаше дека најголемата книга си беше самиот живот, која беше најцелосна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Лесната читливост и масовната рецепција на Ќосиќевата лектира ги натера неговите литерарни опоненти да го наречат, не без идеолошка сенка, „социјалистичкиот Јаков Игњатовиќ“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Обемот на задачите на дизајнот не се исцрпува во дизајнот на објекти, туку токму почнува со уредување на животните околности и со обликувањето модели на однесување.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)