Тука го позајмува неговото име, станува Градишки Пат, и под тоа име, кршкајќи, грбавејќи се, стенкајќи, одморајќи се и припазувајќи се од дивина, која секој миг може да истрча од орманот, се искачува на сртот, кој е гол и зарамнет.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Рушејќи сѐ пред себе, низ мракот на голите очи и запалените ламби истрча од собата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Истрча од замокот и во фустанот запален од трчањето, оставајќи ги чевлите забодени в земја, побегна во исчезнатиот простор на ноќта.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во секој случај, во чикмаците помеѓу зградите на „Нова Македонија“ ми истрчаа од некаде едни грди луѓе.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сакав да ги исечам ноктите но ме фати страв за плафонот на катот под мене. Истрчав од бањата немочан.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Истрчав од дома, со страв, и со премален здив се тутнав во собата на мојот школски другар, познатиот Специјалист за чудни болести и му кажав дека на моето прашање: „ Што е тоа што веќе го нема“, некој друг Невидлив, со темен глас ми одговори „Тебе те нема.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Понекогаш ја забележував и јас како, небаре сениште, истрчува од пештерата и трча кон прнарите во кои се вовлекуваше и исчезнуваше.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Бргу запали едно големо парче борина, зграби разгорена гламња и истрча од колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Еден војник истрча од патот и со вперен автомат почна да нѐ брка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Змејко не можеше да остане со тоа во себе. Истрча од канцеларијата. Старецот заминуваше нагоре, по средселото.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потем беа само неколку викови, некој од мајсторите довикна озгора така, за да чујат сите малтерџии, дека оној кому му е жал може да појде да го одбрани, ако сака, а после беа уште неколку плачливи викови и сето тоа заврши така што оној истрча од вратата на бараката и ја спрашти по градилиштето, а Башмајсторот дојде само до вратата и окара „Натемате натема“, а мајсторот довикна озгора дека ќе се врати тој, дека никој тука не дава месен-обесен, но тоа излезе лошо пророштво.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
ТАША - Не му открив на синот со јасни и чисти зборови кој беше татко му, од каде се појави, на каде се упати и каде исчезна?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како она, кога си млад па не знаеш кога и како те престигнала залуденоста!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А предлогов ми истрча од устава! Што би се рекло: мигновено!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во тој момент истрча од продавницата за зеленчук продавачот што ние го викавме „Пиљарот“ и се развика: - Што правите, копилиња, само ако ве подграбнам, пердуви ќе летаат од вас!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Дома е, - викна малата Ане што истрча од својата соба да види кој е.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Спорот се состоеше во тоа, дека ние петмината соработници тврдевме дека задачата не ни била воопшто пренесена бидејќи се загубила негде во плиткото сеќавање на одговорниот уредник, а тој ја критикуваше нашата неодговорност, дека како поединци смислено го уриваме неговиот авторитет и правиме такви прекршоци што ја компромитираат неговата способност и одговорност на раководител.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Всушност оваа постапка на Грофот ме потсети на случајот со нашиот одговорен уредник, кога тој истрча од канцеларијата пред нас а ние петмината соработници се стрчавме по него и го протрчавме речиси половина град, вклучувајќи во оваа натпреварувачка патека и добар дел од главната улица за да втасаме барем во исто време кај компетентното лице во Реонскиот комитет за да ги изнесеме причините за неизвршената задача.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Истрчав од собата колку да избегам оттаму, но и да си ги земам влечките за да не си ги наквасам нозете.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Неисчешлан, со неизмиени заби и облечен во стари зелени тренерки, ги грабна кесите што се прелеваа од корупки јајца и мирисаа на паштета, ја отвори вратата и симнувајќи се по скалите ја здогледа неа.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ја истресе правта од парталавата униформа и набрзина истрча од крвавата соба.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Трајанка ги разбра и истрча од дома.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
На третото утро Мегалон истрча од дворецот викајќи: - Децата, децата собирајте ги!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Златко истрча од куќата и преку широката ливада што беше меѓу пругата и нивната куќа, отиде кај човекот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Само ќе истрчаат од окопите, ќе испукаат и пак трчечки ќе се вратат в окопи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)