истркала (гл.) - и (чест.)

А кога она враже истркала и понатаму неколку ситни зрнца од под опашката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се истркалаа камењата, се истркалав и јас по нив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)