истргува (гл.) - од (предл.)

Се истргуваме од Гревена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некој како да ми ја потргнува земјата, како да ми ја истргува од под нозете. Ме опчекува една широка темница и сум се плеснал на земјата. Крај патот. Во бозјето, во коњскиот пипер, во копривите сум се плеснал.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Пушти ме, мајко, сама ќе си одам, вели Капинка и се истргува од рацете мои.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
4. Германците почнаа да се истргуваат од Костур, ослободија и многу затвореници, а мене уште ме држат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)