Се чини дека Дишан истражува внатре во ова амбивалентно, лингвистичко и оптичко движење, во претставувањето на двократно сексуалниот идентитет или дури и остварувањето на андрогеноста, што би претставувало апсолутно спојување и перфекција.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)