И тогаш врвот на штосниот палец, тежок како олово, се истегнува во секавичен јо-јо трик а невидливата нишка што го поврзува со раката на убиецот минува странично низ черепот на Ралфи, токму над веѓите, профучува угоре и пропаѓа, сечејќи го крушкастото торзо дијагонално од рамото до градниот кош.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Останува само Будимпешта, зашто таму е студот, таму ме тепаат и ме навредуваат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тогаш се истегнав во креветот, здрвена и речиси завивам, речиси трчам да ја разбудам мама, да ја гризнам за да се разбуди.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)