испушти (гл.) - чаша (имн.)

Мене ми се крши срцето, што се вели, небаре стакло, небаре испуштена чаша.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тики: Токму така, Еди.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бабата: Ккрр...аа! (Ја испушта чашата на подот) Краста: Не се плаши, со нас патувањето никогаш не е досадно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)