испружува (гл.) - се (зам.)

Цвик падна, испружувајќи се со сета должина врз тревата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога момчето виде како лакот во тупаницата со која убиецот го крие лицето одеднаш се зголеми, испружувајќи се, стрелата веќе запре.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)