исплакне (гл.) - уста (имн.)

Тука, нешто потаму од чешмата, откако пред тоа ќе си ја исплакне устата од пепелиштата и ќе си го исплиска лицето, од почетокот на западниот лак, од оној негов дел што е свртен нанадвор, отсекува едно мало парче и низ неголемиот усек, прегазувајќи ја железничката линија, ја напушта Потковицата и низ нивјето и ливадите стигнува на Блатото.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)