искине (гл.) - од (предл.)

Беше момокот Васе, со мало писменце кое таа го грабна, се затвори во собата и најбрзо што можеше го отвори. За малку не го искина од возбуда.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Седна на креветот, и со огромно нетрпение го искина од страна, ги прочита првите две реченици и издиша разочарано: „Госпоѓице Јовановиќ, по повод модната ревија на интернационално познатата белградска стилистка Исидора Перуниќ, која ќе се одржи на 12 Мај оваа година во офицерскиот дом со почеток во 20 часот, потребна ни е помош.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Искина од својата кошула две копчиња и му ги подаде на детето. „Држи. Тие се златни.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во тоа време си дојде и Стојо од орање и се прибраа сите за вечера. Со „доброто вечер“, Стојо посака живот и здравје за внука си „дуда“ и на брата си му пожела и дури кожув да искине од зетот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)