искачи (гл.) - повисок (прид.)

Кога сонцето се искачи повисоко и почна направо да му сврдли во главата, да му зовира во черепот, започна сè посилно да напина на јажињата, да ја мава главата од стеблакот на муренката за да ја здроби.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Попе, рекол, попе. Да го јавнеме. Да се искачиме повисоко и да си го побараме гробот меѓу неврвици.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)