Но овде, во затворов, секој искажан збор повлекува неколку други.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или влегувам во одаите на некое сосема поинакво чувствување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
На каква беспатица ќе се најдев ако се осмелев сите нив да ги употребам? Како да се расонувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но, тоа со Томо не беше случај. Неговата течна одмереност во секој искажан збор проследен со лирски елементи, шареноликоста на темите со кои беше силен, кај Јана уште истата вечер оставија впечаток на високоинтелигентна личност, на кого книгата не му е непозната.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)