Тетка ми Оце, се чуди и никако да се изначуди како може да не нѐ интересира кој се јавува и зошто. Ние не се чудиме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И насапунетата садомијачка рака да ја прогласуваат За среќна рака на судбината која барем не е здодевна Ви велам секакви доаѓаат да ме видат да ми го погалат сонот Доаѓаат и в недела отшто е отворено Доаѓаат и такви кои говорат дека сум била дембелка Како некои шеесетиосмаши што ги запоседнале фотелјите на власта Јас и ден денес не знам и не ме интересира кои се тие шеесетиосмаши Ама искрено речено се навредив од неумесната споредба Кои се пак тие да велат дека сум дембелка И уште да ме споредуваат со некакви шеесетиосмаши Ако продолжат така само ќе го расрдат коалиното братство И нема да се вратат дома без гребнатини од нашите канџи За спомен и долго сеќавање од коалите дембелки
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Ние знаеме: најчесто се јавуваат пациентите на татко ми и многу е здодевно да се слуша како тој им дели лекарски совети по телефон.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Воопшто не ме ни интересира кои се нивните ситни намери.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)