има (гл.) - смислено (прил.)

Не знам што им раскажала, а чичко Лазо сè во мене гледа и како од мене да бара потврда за приказната.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А Србин нешто имаше смислено. Тоа беше очигледно.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Опаа, си помислив, Снеже има смислено ептен комплицирана приказна. Дури тогаш се збунив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој тргна со самодоверба. Додека одеше, подразмисли за тоа што ќе каже и како ќе го каже, а веќе го имаше смислено тоа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Веќе го имаше смислено, блиско до роденото но далеку поубаво: Горда. Не Гордана туку Горда.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Понатаму Едо постапи како што имаше смислено. Отиде прво кај мајсторот Ратко.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)