Па тоа беше истиот лик, но многу зголемен, од фотографијата што Татко ја имаше поставено на ѕидот зад неговата работена маса!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
На сите излези во градот имаше поставено турска стража.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Секој, кој ќе влезеше или ќе излеше од градот, беше прегледуван и претресуван.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На една голема маса имаше поставено кафе, чај, млеко, путер, џем, сирење, сѐ во изобилство, и секој може да си зема колку ќе посака.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Местото наземи, мегу четирите столбови целото беше послано со калдрма, а насреде имаше поставено крст што тој во делови го направи од црвеница замесена со кал, обликувана во елови за крст и печена прво во фурна, а потоа држана на жар.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Ќе го земеше оттаму пагурчето со ракија и ќе седнеше крај софрата на која мајка ми веќе ќе го имаше поставено кафето.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
На неа имаше поставено редици и редици столици за роднините на дипломците.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Низ центарот на градот имаше поставено повеќе огромни тотеми ишарани со разнобојни бои од времето на домородците.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Потоа излезе надвор и седна на фотелјата, што ја имаше поставено за Рози да се одмора.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Така ми беше полесно и посигурно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Да, така некако – ѝ одговорив и се почувствував чудно задоволна и горда што имам родители со кои цврсто ги имаме поставено правилата на однесувањето.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Имено, на бродот веќе (унапред) има поставено трски со саили, мамци и други тракатанци.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
И ете сум, возам низ германско село (тоа беше за време на окупацијата) а таму некој сликар имаше поставено штафелај, точно кон улицата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Нив ги има поставено самиот живот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Нечија смрт ќе нè потресе, некоја друга, што се случила во истиот момент и во слични околности нема ни да ја забележиме.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Ако почнуваме активност и имаме поставено цел пред себе а желбата и верата отсуствуваат, тогаш нема успех.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Таа вечер во нивата наша имавме поставено трло.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)