има (гл.) - нешто (прил.)

— Имам нешто да те замолам кајмакамефенди, ама да не го земиш за зло — почна Грабула.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Сус, кога велам! - викна командирот и нареди: - Веднаш врзете го!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Притоа сети по чукањето дека на дното има нешто тврдо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
XIII Имаше нешто возвишено и трагично во изразот на Климент Камилски кога конечно Балкан-експресот бавно влегуваше во перонот на скопската железничка станица.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Еднаш, се сеќавам, кога имавме нешто пари во нас посака да седнеме на јадење во едно локално кафеанче. Седнавме и нарачавме.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Судијата го прашува зошто ја остава, а тој му кажува дека таа е причината што тој се разболел, дека има нешто фатално во неа; пред да ја земе бил здрав како челик, никогаш, од дете, не бил болен...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Сепак, имало нешто помеѓу вас“, му ја стисна десната мишка на Отец Симеон.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Коледе, Божиќ и Василица си ги правевме секоја година, ама таа година имаше нешто посебно во подготовките: родителите нешто ќе прават, нешто во врска со новата црква и со училиштето, па ќе се соберат сите, а нам децата веќе ни имаа порачано да собереме дрва повеќе од кога и да е порано.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Во таа девојка имаше нешто самовилско.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Седеа на иста клупа, меѓу нив е главурдакот јавач и бардакот со вино и двете чаши. Попот имаше нешто позасилена брада и творечко неспокојство во очите.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во нашите сетики има нешто останато, некои зборови, некои пораки, некои случки, сѐ е тоа наталожено во вашето памтење и кога тогаш може да ви послужи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кулминација на реметењето на домашниот мир настанува кога комшијата што живее преку две улици, ќе ти заѕвони на врата за да те праша дали имаш нешто против што у субота ќе прави мало журченце.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Тоа беше само една од оние горешти далги и малку подоцна таа помина, а тој мислеше: Кога би имал нешто да им речам, кога би ми дошло нешто такво.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ми требеше и дојде, како нарачан. Имам нешто да говорам со тебе.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
ДИМИТРИЈА: И кој го покани него на ракија? СТЕВО: Јас! Имаш нешто против? ДИМИТРИЈА: Немам многу против, ама немам ни многу за.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Да не имате нешто дрога, марихуана, таква работа? (Пауза. Тишина.) Немате во моментов или не пушите? (Пауза) Пушам јас у-ка. Само слабо ме фаќа. Добро поднесувам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Имаше нешто убаво и радосно во него за децата и нешто застрашувачко за возрасните кои ја познаваа и другата страна на тоа бело платно, дека под себе крие и студени здивови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Излишно беше да стане и да ја кара глувата баба, затоа што таа почнуваше да плаче и да се жали како тој е неблагодарен, како таа го израснала, пелените му ги перела, млеко му греела во ниедно време, работела и дење и ноќе само за тој да стигне до комфорот во кој е сега, само за да има нешто да му остави, барем едно станче за кое нема потреба да печали со толкави маки како што печалеле таа и татко му.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе му ја врати ли тепсијата? Алергична да не е на ореви?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќеркичата повремено погледнува во правецот во кој гледа Криста, знае дека таму има нешто што го гледа само мајка ѝ , нешто што тие не можат да го видат, но го претпоставуваат, го чувствуваат тоа нешто во кое таа е загледана, и кое ја проголтува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа бабата, или дедото, станува, и вели: „Да одиме…“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
12. Да пукнам одамна не сум имала толку долг отпочин И ќе заборавев на сонцето што изгрева на исток А и тоа галиба имаше нешто со Македонците И сонцето било ѕвезда велеле Македонците Бре бре како никој да не знаел што било сонцето А за ѕвездите допрва ќе се разјаснува Дали Македонците мислеле повеќе на ѕвездата од Вергина Или на ѕвездите од европскиот бајрак
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Произлегува, според тебе, дека ние сме слепци.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
За да не можат утре да тврдат оти имаат нешто видено.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дека некој нѐ води за рака и ни го покажува она што треба да го видиме?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Отпрвин, тој ја гледа во очите и потоа немоќно почнува да ја гали. Има нешто безмерно очајно и тажно во тоа негово преплашено галење.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дали во него се пренесуваше неговиот неостварен сон да излезе од маѓепсаниот круг на балканскиот егзил или имаше нешто друго, величествено во неговиот страдален живот, преполно со заминувања, со неизвесности.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Не го родив за да не знае, вели татко, мора да имам нешто згрешено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)