има (гл.) - малку (прил.)

Штом македонската интелигентна емиграција се состои главно од такви лица што си ги имаат соединето своите интереси со Бугарија и се оближуваат околу бугарскиот кнез, којшто по ќеифот си ги клава и си ги симиња министрите и којшто може да постави за министри не само луѓе што имаат малку популарност сред бугарскиот народ, но и такви што воопшто немаат партија и се „независни“, т.е „и тука го клаваат и таму го клаваат”, – штом имаме луѓе што мислат оти главното достоинство на човекот е не чесно да му служи на својот народ, ами да итрува, т.е. да лаже и десно и лево, – тогаш природно е оти новото течење во развивањето на националното самосознание на Македонците нема да сретне поддршка во нашата емиграција во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Тишина! - викна комесарот. - Ама, најпосле, имајте малку чувство на сериозност и немојте да се смеете со народната помош...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На почетокот имаше малку вистинска сензуалност во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој се сврте кон Џулија и додаде со глас во кој имаше малку повеќе чувство: Ние можеби ќе му дадеме нов идентитет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби затоа што е недела, Кавала е мирна и има малку свичен изглед.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Еден овдешен граѓанин вели дека доволно е да имаш малку памет малку среќа ил само среќа и иницијатива, за да можеш да спечалиш барем толку за да се нахраниш со она парче леб и риба што се продава во кајаците кај „Галата“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
А малото маче - шареноглавче имало малку незгоден карактер, писнувало и при најмалка болка и претерувало во тоа свое пискање. А било и инаетливо.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Пријдов со широка насмевка и срдечен поздрав. Секако, како за прв пат имаше малку тензија.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Интроспективното трошење пари се разликува од ’обичното’ само по тоа што оној кој троши во првиот случај има малку повеќе чувство на вина.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Забележав една голема, стара фабрика од црвени цигли и на едниот крај од зградата огромен, висок ѕид, исто така од цигли.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Филмот има малку сцени и крајна рафинираност; тој е модел за правење на сценарија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во врска со сето ова, како податок лично за себе, ќе кажам дека меѓу моите текстови има малку такви што се врзуваат во метафорика, и воопшто по изразните својства, со македонската народна поезија. т.е. што се пишувани , по обичното велење, во духот на народната поезија“, вели поетот Блаже Конески, соопштувајќи ни одредени посебности од неговиот поетски опит.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Само да дише и да има малку свест во главата, нека си лежи. Тоа ќе биде доволно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Јас ѝ велев дека ќе седнеме заедно и ќе составиме некакво писание, па понатаму ќе видиме дали и како ќе го објавиме, кога јас ќе имам малку повеќе време.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Да имав малку повеќе храброст и да ги чував подотворени очите, мислам оти и вистински ќе ги видев криковите на птиците што ги спомнав, а и тоа приближување кон небото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби има малку дифтерија?
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Затоа што губиме, а оние што имаа малку повеќе прочитано, што имаа завршено и офицерски школи се обидуваа да објаснуваат, но може ли да се наткрили желбата и упорноста за да се постигне замисленото?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога престана да му плеска на она првомајско привидение Пепрутката, веројатно понесена од некое посебно чувство, ми го постави најчудното и најнејасното прашање: дали сум посакувал да учествуваме во некоја заедничка игра, игра во која ќе имало малку свеченост но многу возбуда?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не разбирам - реков. - Мислам на тоа колку сме млади и што сѐ може да си понуди младоста трагајќи по задоволства.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Знаеш, тој како шеф има малку стиснато шупче, како тртник во штирак, како што би рекол другарот Геро.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Со стегнато срце и со мислата вратена кон тоа крваво време и кон овие момчиња и моми кои заборавени почиваат зад оваа `рѓосана бодликава жица, што е како единствено споменично обележје, еден по еден, низ оградата нежно ги спуштаме свежите каранфили, а потоа ја раскопуваме земјата, ја собираме купче и во него набодуваме свеќи и, клечејќи, ги запалуваме... да има малку светлина за душите на тие кои се фрлени во бездната на заборавот...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
До девет денови одев на гробишта и палев боринка, немаше свеќи, и нему и на другите за да имаат малку светлина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За жал, по некое време, се пишмани што воопшто почнал да џогира поради еден непријатен настан.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вистина, имав малку стомак и газ - но не толку стомак колку што имав претходниот ден.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Така беше во мое време, имаше малку книги но мнозина желни читачи.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Очигледно, чувството за време кое се разви од асимилацијата на физичкото време настанато од арбитрарната поделба во единици на дневната ротација на земјата, има малку значење за оној тип на перцепција на времето кој може да се јави во сништата, или, како во овој случај, да биде индуциран со ЛСД.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во тие мигови на безизлез, да имаше малку пеницилин или некој друг антибиотик, подруга ќе беше судбината на нашето семејство.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, вечерта си ја прибрал минофрлачката и полека од каде што дошол се спуштил пак кај Германците.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По заслуга имавме малку одмор по напорното деноноќие.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Имаше малку време за да му се објаснува на војни­чето за мојата приврзаност и за љубовта кон италијанското знаме.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во сопчето, освен за касиерката, имаше малку место за количката или за уште едно лице.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Да оставиме малку и за ужина, му велам на Јон за да не викнам од болка. Маштеница има малку, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Јас имам малку, велам, а вие уште помалку. И од малку помалку имате вие, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Иван Иванович има малку страшлив карактер, Иван Никифорович, напротив, има толку широки шалвари, што да се надујат тие, во нив би се сместил целиот негов двор со амбарот и со сите згради.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Според изгледот на Иван Никифорович е мошне тешко да се забележи, задоволен ли е тој или се лути; макар и да се израдува на нешто, нема да покаже.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Па што има толку лошо во тоа да има малку музика?“ „Нема музика. Не ме разбираш. Нема музика.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)