има (гл.) - познат (прид.)

Во салата имаше познати, но и непознати лица од сите возрасти.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Та си реков, да проговорам, да те прашам, ти имаш познати, дали има прилика да ми помогнеш да купам стан на отплата, ама првин да сториш некако да влезам на работа во шеќеранана, во државно, макар сезонски во почетокот“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Србин знаеше дека мора да има познати меѓу селаните, но нешто не му даваше да верува дека Французите туку- така ги оставиле сами овде двајцата бугарски војници.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Јас – му велам – тука некаде имав познати и ги барам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)