има (гл.) - побогат (прид.)

Во селото имаше побогати, поарна куќа и поголема нива, ама поарно и побрзо никој не ораше од Благоја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И во долгата ноќ што ќе уследи потоа Гладните да имаат побогат и полесен сон.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Во селото имаше побогати, со побела куќа и поголема нива, ама поарно и побрзо никој не ораше од Благоја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)