има (гл.) - жив (прид.)

Во главата дури имаш жива слика како 'рбетните пршлени ти пукаат и како 'рбетната течност истечува од нив.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Обиди се да ги присобереш и да ги поткренеш, сѐ уште во нив има живо месо.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Обиди се да ги присобереш и да ги поткренеш, сѐ уште во нив има живо месо.“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Диво месо…?!“ се обиде да ми влезе во зборот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Одвреме навреме ќе дотрчаше некој окрвавен со пискотници и раскажуваше за тоа дека имало живи луѓе затрупани во многу згради.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Понекогаш љубев едновремено и повеќемина, пишував песнички (имам живи сведоци за тоа) и имам цели тетратки испишани.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Излезете, ако има живи, викаат, си отидоа војниците, ни кажуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Борбата за Егејска Македонија останува отворена, вели Филип Хаџиевски, и дури има жив Македонец, не може да се затвора.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Утрото, еве ги селаните, одат низ шумата и викаат: — Е-е-е-еј, дали има живи?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Животот заслужува и овде да има живи, беше рекол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Гром ќе удри во манастирот и ќе нè сотре со оган. Фиданка Кукникова има жив маж, тоа го знаете.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не можам, се бранел попот и ги вртел кон нив дланките како да сакал да ги одбие од себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гоце, единствената надеж на мајката, му ја стискаше раката како да сакаше да го додржи до свест, го плескаше по бескрвните образи со галежни шлаканици, молејќи се да го има жив во рацете барем додека не се појави таа секогаш Брза помош или додека не долета тој волшебник од лекар.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не беше дозволено при погребот да има живи освен нас... Така беше...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Масата се дигна на нозе. Пред очи ги имаше живите виновници, тие, Титовите и југослвенски агенти и шпиони кои од внатре го сакатеа и го гризеа демократското движење и народната револуција.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Врвеа, врвеа и само за миг свртуваа глава колку за да видат дали зад нив има живи и дали држат чекор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го имаа жив! Дилетантски го испуштија!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)