има (гл.) - долг (прид.)

Куќата имаше долга авлија која водеше кон широка бавча, опкружена со ѕидовите од соседните куќи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ја паметам од малечка. Имаше долга костенлива коса и крупни, блескави очи.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Авторот тука предупредува на големата комплексност на човековите вештини поврзани со сетилното осознавање и просторната ориентација, кои што зад себе имаат долг развоен пат и недвојбено е потешко машински да се симулираат како некои рационални операции, кои што, така вели Moravec, течат и во оние делови на мозокот, кои што не се посебно високо организирани.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од друга страна пак, рационалното мислење - како што е на пример играњето шах - е новопридобиена вештина, можеби не постара од сто илјади години.”
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Гледав една ваква пеачка група - составена од една девојка и двајца младичи, кои тешко се препознаваа, зашто имаа долги коси до рамениците.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа ќе биде хотел. Имало долги расправии додека се дала дозвола да се гради овој објект, зашто со својата архитектура го разбива она старото и класичното на „Монпарнас“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Меѓутоа, парижанте многу жалат за старите „Хали“ и, колку што ми е познато, имало долги и бучни расправии поради преместувањето на „Халите“, кои се толку многу сврзани со историјата на градот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Иако на бреговите на овие езера има долги песочни плажи, овде, така велат, нема летувалишта ниту туристи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
— Ќе си ја земиш ли ти таа грижа со твоите Анадолци да ја свршиш уште таа работа? — го праша Дургут Бахтијара, што требаше во исто време да значи и заповед за акција, бидејќи Дургут беше главен заповедник на сите овие вооружани сили.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Каде можат да бидат на друго место ако не во Мариово? — го изнесе своето мислење Џавид кој имаше долго искуство во бркањето на арнаутските качаци по Албанија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се плаши да отвори прозор за да Фјодор случајно не одлета над стреите Келнски и да не се насука на врвот на Келнската катедрала каде што живее малиот но недопирлив бог на рационалноста и мајсторството, кој е многу кавжлив и терсене иако има долга бела брада како Дедо Мраз.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тогаш како балон нежно го враќа во постелата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа дете навистина имаше долги раце.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Луѓето што им припаѓаат на други култури прават чудни работи, работи што ги зашеметуваат антрополозите, а на антрополозите им е работа да нѐ информираат за нив и, ако може, да ги објаснуваат. ‌Машката геј-култура, всушност, има долга историја на смеење на ситуации што на други им се ужасни или трагични.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога се искачив за година-две погоре во осмогодишното образование, ветрот што ја будеше мојата љубовно-музичка пролет, доаѓаше од електричните гласови на момчињата што имаа долги коси со боја на старо злато, тесни панталони - ѕвонарки, цветни кошули со пеперутка јака и чевли со платформа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Крстен е, повторил и Онисифор Проказник. - Ние никогаш не сме ги палеле мртвите. Изделкајте крст.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И едниот и другиот Онисифор темно гледале, обајцата имале долги раце и арамиски тврди чела.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Многумина градоначалници имаат долги раце и заради тоа, со време си ја губат должноста; многумина се одликуваат со особен okno.mk 127 развиток на другите делови на телото или со грда нивна краткост, затоа тие изгледаат смешни или грди.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Серж имаше долги уши и репка наместо глава.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сочувувањето на телесната пропорција, исто така не е последна работа, затоа што хармонијата е првиот закон на природата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Си живееја и им се роди Серж.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
(Дека има долги нокти, а и кој прави уште?) „Маж ти многу голем човек е (дека сум го видела), ама многу е лут кога е нервозен (а кој не е?)“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Крчмарот не беше слаб. Имаше долги раце и дебел врат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Бојана имаше долга природна црвена коса, лице речиси мртовечки бело од пудра и во него всадени зелени очи кои светкаа како контраст на вештачкото мртвило на нејзината кожа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Старецот кој го пренесе имаше долга бела коса до рамења и брада што му стигаше до градите.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
„Власта има долги раце. Ќе ги подаде и веќе ќе те зграпчи за гуша. Навистина, суд. Ништо друго.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Затоа материјалното уживање треба да се сведе на минимум, а да се достигне максимумот на исполнување во духовната сфера на опстојување, која има долг пат за да научи како да се справи со искушенијата на сладострасните мамки во деноноќните игри на ѓаволот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Лицето ѝ беше пожолто, а преку челото и слепоочницата имаше долга лузна од рана, делумно скриена со косата; но промената не беше во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Андон мижеше и не виде каде ги закопа забите (имаше долги, ретки, диклести заби, полиени со жолта боја која по рабовите, до непцата, добиваше нијанса на кафеава, што најверојатно, беше трага од неговото претерано пушење), но Азра офна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не е лошо да се има долги нозе, велам јас. Тој ме погледнува недоверчиво.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Илко ќе подречеше: - Мудрецот од Калкута велеше дека животот ни зависи од должината на душата: постојат куси души, средни души и долги души; оние што умираат средовечни - имаат средна душа; оние што умираат стари - имаат долга душа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Она, пак, кое е лажно, има долги нозе и долг век.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Покрај тоа, погранични зони се под влијание на - а понекогаш и ги споделуваат - вредностите, идеите, обичаите и традициите на своите еквиваленти од другата страна на границата: „Границите ги делат луѓето кои живеат на двете страни, кои можеби имале долга историја на културни и социјални контакти, но во исто време тие нив ги обединуваат во искуството на блискост до границата и (делумна) зависност од неа“.70 70 Michiel Baud and Willem van Schendel, “Toward a Comparative History of Borderlands,” Journal of World History 8.2 (1997): 242. 56 6. 1 Привремени народи, раселени заедници Во пост-индустрискиот и сè поглобализираниот свет, веќе не можеме да се потпреме на единството, хомогеноста и заштитата „на дискретно ограничени нации, заедници, држави, идентитети и територии“.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тие ја разоткриваат неточноста на големата „фикција“ на националната држава како етнички, расно, јазично и културно хомогена.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Настојуваше постојаната потрага по спасот на главните ликови на сагата, низ помирување и толерантност, одбивање на границите и делбите, да ја види како реалност на земјата, регионот, на народите кои имаа долга историја на страдање.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но јас мислам дека не би било толку паметно од моја страна да продолжам да ви пишувам за секакви поединости за оваа ситуација за која моите коментари и немири не би промениле ништо.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Подоцна, додека го пиеја кафето во сенката на дворот, Перса проговори со чудесно мил глас Златна ќерко, денеска имаше долг разговор со мајката Богородица!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Има долга приказна и долг пат, не се гледа дали ќе се вратиш...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)