На ставорската плажа има дебели сенки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
На прозорците од Пансионот има дебели пердиња и ништо не се гледа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И сето тоа со такви поединости дека, на пример, Ризван-бег од Ресна имал мала лузна под левата слепоочница, што мене ме здрви, потоа дека Беадин-паша од Солун имал дебела долна буза, дека на вториот ден од Негушкото востание не заврнало, како што се тврди, туку само заросило, што не е исто, и така натаму.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Секој селанин може да има дебел компир - тоа имено е култура.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Секој селанец може да има дебел компир - тоа, имено, е култура.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Дека ќе нè удават. 188 okno.mk Кога, овојпат, прогрмеа поинакви зборови се чинеше дека удираат, зашлакуваат: „Културата, тоа не е никаква уметност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На лицето има дебел слој шминка. Носи штикли, црни женски чорапи со појас, по гаќи.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Љ беше многу побожна и имаше дебел газ. Често одеше во црква да се моли за сѐ и сешто.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Оние што зборуваат натанко, сега зборуваат надебело, а оние што имат дебели гласови почнуваат да цвичат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)