има (гл.) - ферман (имн.)

- Море, ај коа ти велам, жено, испрати ме - је рекол - што ми требат мене попои попадии да ми се крева арч.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отрчал музурот кај кадијата и му кажал оти чоеко имал ферман да тепа луѓе стред чаршија.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Раскажал по родои и пријатели оти ќе одел на аџил'к.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е, што вака де, што де?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
СПОЛАЈ (ТИ) - како израз на благодарност; благодарам!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Еќикат, чорбаџи, си имал ферман од царот - му рекол на тепачот - ем тамам се четириесет бентои; види вамо, чорбаџи, се свртел откај тепаниот, шуќур што не те отепал наместо овој чорбаџија, чунки со овој ферман што го имал овој чорбаџија и мене да ме тепа, нема што да чинам, толку се салам бентоите што се пишани внатре, со тургата од царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ете, вака треба чевлите да се чинат мукает; ако ји носам до аџил'к, треба парчиња да се сторат, ја за појас нема да се скинат, а пак нозете и да се скинат, ми се домародни.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
КАВПЕЛИЈА - (Ашколсун бе кавпе!) Фиг. Лукав, снаодлив човек
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ЕЌИКАТ - навистина (Еќикат чорбаџи, си имал ферман...)
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)