има (гл.) - умирање (имн.)

Ја расчленувал состојбата на животот што во непрекинати црвечки напрегања се стремела да се одржи во една непроменливост или да се искачи до својата врвна точка на неизбежното непостоење.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
— Не се враќа оттаму, вели, и за него имало умирање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И што потаму? Но имало умирања и умирања.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)