има (гл.) - ум (имн.)

Тогаш немаш ум. За да мислиш треба да имаш ум.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
27. Покојниот А. Ростковски не еднаш велеше: “Бугарите мислат оти само тие имаат ум на светов, а сите други се будали.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во тоа време, на студена војна, кога среде Европа беше спуштена железната завеса, кога таа се наложуваше како неминлива граница помеѓу народите, Цветан Горски, знаеше дека во земјата имаше умови кои се противеа на новата поделба на сталинизмот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ум ти давав. А ти имаше ум за сите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Затоа, Нумо, велам, дека ние не сме биле наивни. Само не сме имале ум.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ејди, побратиме јазовче, јас да имав ум сама ќе се куртулисав кога се ватив, а не да барам од тебе ум и да куртулисуам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)